ميلاد رسول اكرم(ص)87 و ولادت امام جعفرصادق(ع)87

 

سالروز ميلاد رسول گرامي دين مبين اسلام،حضرت محمد مصطفي(ص) تبريك باد


ميلاد رسول اكرم(ص)87


سیمای آفتاب

حضرت امام رضاع از پدران گرامی خود نقل فرموده است:
برخی از امیرمؤمنان علی‏ع تقاضا کردند پیامبرص را چنان توصیف بفرما که گویی او را مشاهده می‏کنیم زیرا ما مشتاق او (و آگاهی از شمایل او) ییم؛
و آن بزرگوار فرمود:
پیامبر خداص چهره‏ای سپید آمیخته به سرخی داشت،
چشمانش کاملاً سیاه،
و مویش صاف و بدون چین و شکن بود،
محاسنی انبوه داشت و گیسویش تا بنا گوش می‏رسید،
خط میان سینه او باریک و ظریف بود،
گردنش گویی تنگی از نقره است
و ترقوه‏هایش چون طلا می‏درخشید؛
خطّ باریکی از مو از سینه تا ناف او امتداد داشت و بر شکم و سینه او غیر از آن موئی نبود،
دست و پایش ضخیم و مردانه و استخوان قوزک پایش درشت بود،
چون راه می‏رفت محکم و استوار راه می‏رفت و در این حال متمایل به جلو حرکت می‏کرد چنانکه گویی در سرا شیب قدم بر می‏دارد،
چون به کسی رو می‏کرد با تمام بدن به او رو می‏آورد،
نه خیلی کوتاه قد بود و نه خیلی دراز بالا،
صورتش تا اندازه‏ای گرد و مدّور بود،
وقتی در میان مردم قرار می‏گرفت از همه چشمگیرتر و جالب‏تر بود،
عرق بر چهره‏اش چون دانه مروارید بود،
و بویش از مشک خوشبوتر بود،
نه ناتوان بود و نه خوارمایه،
از همه مردم محترم‏تر زندگی می‏کرد
و از همه نرمخوتر بود و سخاوتمندتر،
هر کس با سابقه آشنایی با او معاشرت می‏کرد او را دوست می‏داشت
و هر کس بی‏سابقه او را می‏دید از او هیبت می‏برد؛
عزت و بزرگواری او آشکار بود،
و توصیف‏گر او می‏گوید: نه پیش از او و نه بعد از او کسی را همانند او ندیده‏ام؛
درود و سلام خدا بر او و خاندان او

حضرت امام صادق‏ع فرموده‏اند: رسول خداص در شب تاریک همانند پاره ماه نورانی بود

.

.

.

۱۷ ربیع الاول سالروز ولادت باسعادت موسس مذهب جعفری امام جعفرصادق(ع)تبریک باد

 


ولادت امام جعفرصادق(ع)



 

آغاز امامت امام زمان(عج)87

 

يا بقية الله الاعظم

۹ربيع الاول سالروز آغاز امامت حجة ابن الحسن،آقا امام زمان(عج) تبريك باد


آغاز امامت امام زمان(عج)87


امام زمان(عج) با چه كسانی می‌جنگند؟

ادامه نوشته

شهادت امام حسن عسگري(ع)87

 

۸ربيع الاول سالروز شهادت

حضرت امام حسن عسگري(ع)

تسليت باد

0


شهادت امام حسن عسگري(ع)87


شهادت، عشق است. فرزند غایبش را سر سلامت بگویید و باران اشکتان را در بی‏شکیبی انتظار، بهانه سازید!

شیعه را خاک غم بر سر می‏باید و بازار دل، تا ابد سیاه‏پوش و آسمان دین را باران باران و اشک و اشک!
وقتی امامی می‏رود، نیمه‏ای از عشق امتش را با خود به خاک می‏برد...
شهادت امام حسن عسکری، بهار جوشش خون شیعه است در غم غیبت
مولای غایب غریبم! سرسلامت باد ما را در غم بابای شهیدت پذیرا باش؛ ای غمگین‏ترین شیعه در عصر غیبت!

 

شهادت امام رضا(ع)87

 

۳۰صفر سالروز شهادت سلطان جن و انس

سلطان علی موسی الرضا(ع)

تسلیت باد

0


شهادت امام رضا(ع)87


علت مُلقّب شدن امام هشتم به "رضا" چه بود؟

O ایشان مورد رضا و پسند خدا در آسمان و پسند رسول خدا(ص) و امامان علیهم السلام در زمین بوده است.

O مخالف و موافق، شیعه و سنی او را پسندیدند و ایشان مورد رضا و پسند همه بودند.

O آن حضرت به رضای پروردگار راضی بودند و این خصلت ارزشمند را که مقامی بالاتر از صبر است را به طور کامل داشتند، چنانکه روایت شده در نقش انگشتر حضرت این جمله نقش بسته بود: «ماشاءالله لا قوه الا بالله»

ایشان در هر عصری که بودند، ظهور چنین خصلتی برای اسلام بسیار کارساز بود از این رو این خصلت (رضا بودن) در همه عرصه‌های زندگی ایشان بروز و ظهور کرد .

ایشان مشکلات پیچیده عصرش را با دریایی از سعه صدر، متانت، بردباری حل کردند و مصداق عالی سخن جدشان امیرالمومنین ع شدند که در مناجات خودشان به خداوند عزوجل چنین فرموند:

«الهی لو ادخلتنی نارک لم اتل انها نار، اقول انها جنتی لان رضاک جنتی، فاینما انزلتنی اعرف رضاک فیه»؛

«ای معبود من! هرگاه تو مرا در آتش دوزخت وارد سازی نمی‌گویم آن آتش است بلکه می‌گویم آن بهشت من است زیرا خشنودی تو، بهشت من است در هر کجا که مرا وارد کنی، رضای تو را در آن می‌شناسم.»

این که برخی معتقدند چون مامون به ولایت عهدی آن حضرت راضی شد از این رو به ایشان رضا گفتند، این نسبت در روایات اسلامی رد شده است، بلکه امام کاظم ع؛ قبل از خلافت مامون، ایشان را رضا نامیدند. از سلیمان حفص مروزی نقل شده که امام کاظم ع فرزندش علی را رضا می‌نامید و می‌فرمود فرزندم رضا را صدا کنید و یا فرزندم رضا به من گفت. و زمانی که با حضرت رضا ع صحبت می‌کردند ایشان را با ابالحسن خطاب می‌فرمودند.

شهادت امام حسن مجتبی(ع)87

 

۲۸ صفر سالروز شهادت سبط اكبر

حضرت امام حسن مجتبي(ع)

تسليت باد

0


شهادت امام حسن مجتبي(ع)87


نماز امام حسن(ع)در روز جمعه اقامه می‌شود و چهار ركعت است؛ دو تا دو ركعتی.در هر ركعت سوره حمد و توحید یك مرتبه،‌ به همراه تشهد و سلام.

نماز دیگری برای امام حسن(ع)در روز جمعه ذكر شده است.آن نیز چهار ركعت؛‌یعنی دوتا دو ركعتی است.در هر ركعت سوره حمد یك مرتبه و سوره توحید، بیست و پنج مرتبه قرائت می‌شود و در ادامه تشهد و سلام .

دعاى امام حسن(ع)در نماز:

اللَّهُمَّ إِنِّی أَتَقَرَّبُ إِلَیْكَ بِجُودِكَ وَ كَرَمِكَ؛‌

خدایا من به درگاه تو تقرب مىجویم با جود و كرمت

وَ أَتَقَرَّبُ إِلَیْكَ بِمُحَمَّدٍ عَبْدِكَ وَ رَسُولِكَ؛‌

و تقرب مىجویم به وسیله محمد(ص)بنده خاص و فرستاده تو

وَ أَتَقَرَّبُ إِلَیْكَ بِمَلاَئِكَتِكَ الْمُقَرَّبِینَ وَ أَنْبِیَائِكَ وَ رُسُلِكَ؛

و تقرب مىجویم به وسیله فرشتگان مقرب و پیغمبران و رسولان تو

أَنْ تُصَلِّیَ عَلَى مُحَمَّدٍ عَبْدِكَ وَ رَسُولِكَ وَ عَلَى آلِ مُحَمَّدٍ؛

كه درود فرستى بر محمد(ص)بنده خاص خود و رسول خود و بر آل محمد (ع)

وَ أَنْ تُقِیلَنِی عَثْرَتِی وَ تَسْتُرَ عَلَیَّ ذُنُوبِی وَ تَغْفِرَهَا لِی؛

و این كه از لغزش من درگذرى و گناهانم را مستور گردانى و ببخشى

وَ تَقْضِیَ لِی حَوَائِجِی وَ لاَ تُعَذِّبَنِی بِقَبِیحٍ كَانَ مِنِّی؛

و حاجت‌هاى مرا برآورى و مرا به اعمال قبیحم عذاب نكنی

فَإِنَّ عَفْوَكَ وَ جُودَكَ یَسَعُنِی إِنَّكَ عَلَى كُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ؛

كه اى خدا عفو و بخشش تو مرا هم فرا مىگیرد كه البته تو بر همه چیز قادر هستى.

برگرفته از مفاتیح الجنان

 

رحلت رسول اکرم(ص)87

 

28صفر سالروز رحلت جانگداز پيام آور صلح و دوستي
حضرت رسول اكرم محمد مصطفي(ص)
تسليت باد

 0


رحلت رسول اكرم(ص)87


آخرین سفارش های پیامبر(ص)

 

امام كاظم (ع)نقل مىكند كه از پدرم پرسیدم:

در واپسین لحظات حیات پیامبر(ص)چه اتفاقى افتاد؟

فرمود:رسول خدا(ص)، فاطمه، على، حسن و حسین علیهم السلام را به گرد خود خواند

و به كسانى كه در خانه بودند فرمود:

«از نزد من بیرون بروید»

و همسر خود «ام سلمه»را فرمود كه بر درگاه بایستد تا كسى وارد خانه نشود.ام سلمه اطاعت كرد

آن گاه رسول خدا(ص)به على(ع)گفت:« یا على نزدیك من بیا.»

على(ع)پیشتر رفت، پیامبراكرم(ص)، دست زهرا(س)را گرفت و بر سینه گذاشت بعد با دست دیگر خود دست على(ع)را گرفت و چون خواست با آنها سخنى بگوید، اشك از چشمانش فرو غلتید و نتوانست كلامى بگوید.

فاطمه، حسن و حسین علیهم السلام وقتى حالت گریه پیامبر(ص)را مشاهده كردند به سختى به گریه درآمدند

و فاطمه(س)گفت:اى پیامبر خدا(س)رشته قلبم از هم گسست و جگرم آتش گرفت وقتى كه گریه شما را دیدم

اى آقاى پیامبران از اولین تا آخرین آنها، اى امین پروردگار و رسول او، اى محبوب خدا!

فرزندانت پس از تو، كه را دارند و با آن خوارى كه بعد از تو مرا فرا گیرد چه كنم؟

چه كسى على(ع)را كه یاور دین است، كمك خواهد كرد؟

چه كسى وحى خدا و فرمان هایش را دریافت خواهد كرد.

سپس به سختى گریست و پیامبر(ص)را در آغوش گرفت و چهره او را بوسید و على، حسن و حسین علیهم السلام نیز چنین كردند.

رسول خدا(ص)سربلند كرد و دست فاطمه(س)را در دست على(ع)نهاد و گفت:

«اى اباالحسن!این امانت خدا و امانت محمد رسول خدا در دست توست و در مورد فاطمه(س)خدا را و مرا به یاد داشته باش!و به راستى كه تو چنین رفتار مىكنى.

یا على(ع)سوگند به خدا كه فاطمه(س)سیده زنان بهشت است از اولین تا آخرین آنها.

به خدا قسم!فاطمه(س)همان مریم كبرى است.

آگاه باش كه من به این حالت نیافتاده بودم مگر این كه براى شما و فاطمه(س)دعا كردم و خدا آنچه خواسته بودم به من عطا فرمود.

اى على(ع)هر چه فاطمه(س)به تو فرمان داد به جاى آور كه هر آینه من به فاطمه(س)امورى را بیان داشتهام كه جبرئیل من را به آنها امر كرد

بدان اى على(ع)كه من از آن كس راضیم كه دخترم فاطمه(س)از او راضی باشد و پروردگار و فرشتگان هم با رضایت او راضى خواهند شد.

واى بر آن كس كه بر فاطمه(س)ستم كند، واى بر آن كس كه حق وى را از او بستاند.

واى بر آن كس كه هتك حرمت او كند.

واى بر آن كس كه در خانهاش را آتش زند،

واى بر آن كه دوست وى را بیازارد

و واى بر آن كه با او كینه ورزد و ستیزه كند.

خداوندا من از ایشان بیزارم و آنان نیز از من برى هستند.»

در این وقت رسول خدا(ص)، فاطمه، على، حسن و حسین -علیهم السلام -را به نام خواند و آنان را در بر گرفت و عرضه داشت:

«بار خدایا!من با اینان و هر كس كه پیروى ایشان كند سر صلح دارم

و بر عهده من است كه آنان را داخل بهشت سازم

و هر كس با اینها بستیزد و بر ایشان ستم كند یا بر اینها پیشى گیرد یا از ایشان و شیعیانشان بازپس ماند، من دشمن او هستم و با او مىجنگم و بر من است كه آنان را به دوزخ درآورم.

سوگند به خدا اى فاطمه(س)!راضى نخواهم شد تا این كه تو راضى شوى!

نه به خدا سوگند راضى نمىشوم مگر آن كه تو راضى شوى!

نه به خدا سوگند راضى نخواهم شد مگر آن كه تو رضا شوى!» *

------------------------------------------

*بحار الانوار، ص484، ح شماره 31، به نقل از الطرف 29 – 34