شهادت امام محمدباقر (ع) -89

ابو جعفر، امام محمد باقر (ع)پنجمین آفتابی است که بر افق امامت، جاودانه درخشید

زندگیش سراسر دانش و ارزش بود، از این رو باقر العلوم نامیده شد،

یعنی شکافنده دشواریهای دانش و گشاینده پیچیدگیهای معرفت

خصلت آفتاب است که هماره گام بر فرق ظلمت می نهد

و در لحظه های تاریک، بر افق زمان می روید

تا ارزشهای مهجور و نهان شده در سیاهی جهل و جور را، دوباره جان بخشد و آشکار سازد

او نیز در عصر حاکمیت جور و تشتت اندیشه های دینی امت اسلام، تولد یافت

تا پیام آور معرفت و احیاگر اسلام ناب محمدی (ص) باشد

سالروز شهادت حضرت امام محمد باقر (ع) تسلیت باد

وفات حضرت زینب (س) 89

 

  سرشارترین شعر خدایی؛ زینب

           اسطورۀ طاقت و حیایی؛ زینب

                      تو زینت نقطه‌های بسم‌الله‌ وُ

                                 تفسیر فصیح کربلایی؛ زینب

                                                 سر قافله شام بلایى زینب

                                                                   تو شیر زن کرب و بلایى زینب

 

 سالروز وفات شیرزن دشت کربلا حضرت زینب کبری(س) تسلیت باد

 

زندگی نامه حضرت زینب(س) در ادامه مطلب

 

ادامه نوشته

شهادت حضرت معصومه88

 

10 ربيع الثاني سالروز شهادت حضرت معصومه(س) تسليت باد

 

 

زندگي نامه حضرت معصومه(س)

ادامه نوشته

شهادت امام حسن عسگري(ع)87

 

۸ربيع الاول سالروز شهادت

حضرت امام حسن عسگري(ع)

تسليت باد

---

---

شهادت، عشق است. فرزند غایبش را سر سلامت بگویید و باران اشکتان را در بی‏شکیبی انتظار، بهانه سازید!

شیعه را خاک غم بر سر می‏باید و بازار دل، تا ابد سیاه‏پوش و آسمان دین را باران باران و اشک و اشک!
وقتی امامی می‏رود، نیمه‏ای از عشق امتش را با خود به خاک می‏برد...
شهادت امام حسن عسکری، بهار جوشش خون شیعه است در غم غیبت
مولای غایب غریبم! سرسلامت باد ما را در غم بابای شهیدت پذیرا باش؛ ای غمگین‏ترین شیعه در عصر غیبت!

 

شهادت حضرت رقيه(س)87

 

يارقيه بنت الحسين

5صفر سالروز شهادت دردانه سه ساله اباعبدالله
حضرت رقيه(ع)
تسليت باد

 

زهراي سه ساله

جان جهان همواره ز جان رقيه است            خلد برين غبار مكان رقيه است

فخر علي و فاطمه برشاه كربلاست              فخر حسين برهمه جهان رقيه است

زهراي سه ساله زهراي سه ساله               چه كرده اي كه جهان در تب تو ميسوزد

ز التهاب تو و زينب تو ميسوزد                 فرات و دجله ز سوز لب تو ميسوزد

تو جاودانه تاريخ سرخ عاشوري                براي همه عالميان جلوه گاهي از نوري

 

سالروز انفجار حرمين عسگريين و سرداب امام زمان(عج)87

---

---

شهادت امام سجاد(ع)87

 

يا سيدالساجدين

12محرم سالروز شهادت حضرت امام علي بن حسين زين العابدين تسليت باد

امام سجاد (ع):سپاس خداي را كه اول است و پيش از او اولي نبوده (مبدا هر موجودي است ) و آخر است و پس از او آخري نباشد (مرجع همه اشياء است )
الحمد لله الاول بلا اول كان قبله ، و الاخر بلا اخر يكون بعده

امام سجاد (ع):سپاسي كه از ما با علي اعليين(جاهاي بلند بهشت يا ديوان خير يعني كتابي كه اعمال فرشتگان و صلحاء و نيكوكاران در آن نوشته مي شود ) بالا رود ، در نامه نوشته شده اي كه مقربين آن را مشاهد نموده نگهداري مي نمايند (يا روز قيامت به آنچه در آن است گواهي مي دهند )
حمدا يرتفع منا الي اعلي عليين في كتاب مرقوم يشهده المقربون

امام سجاد (ع):به قدرت و توانايي خود آفريدگان را آفريد ، و آنان را به اراده و خواست خويش به وجود آورد بي اين كه از روي مثال و نمونه اي باشد (چون هميشه خداوند بوده و ديگري جز او نبوده كه نمونه به دست داده باشد )
ابتدع بقدرته الخلق ابتداعا ، و اخترعهم علي مشيته اختراعا

 

روز عرفه - شهادت حضرت مسلم(ع)

سالروز شهادت امام محمدباقر(ع)

 

۷ذيحجه

سالروز شهادت حضرت امام محمد باقر(ع)

تسلیت باد

 

 

شهادت جوادالائمه(ع)

 

۲۹ ذیقعده

سالروز شهادت حضرت امام محمد تقی  جواد الائمه(ع)

تسلیت باد

شهادت امام صادق(ع)

۲۵شوال سالروزشهادت امیرسماوات امام به حق ناطق حضرت صادق(ع)تسلیت باد

زندگی نامه حضرت صادق(ع)
عصر امام صادق(ع)
جنبش علمي امام صادق(ع)
خلق و خوی حضرت صادق(ع)

ادامه نوشته

شهادت حضرت عبدالعظیم(ع)

 

۱۵شوال سالروز وفات حضرت عبدالعظیم حسنی(ع) پادشاه ملک ری تسلیت باد

 

زندگی نامه حضرت عبدالعظیم(ع)

ادامه نوشته

شهادت حضرت حمزه(ع)

 

                                                     

۱۵شوال سالروز شهادت حضرت حمزه سید الشهداء (ع) تسلیت باد

 

 زندگی نامه حضرت حمزه(ع)

 

ادامه نوشته

سالروز تخریب بقیع

سالروز تخريب و ويران شدن بارگاههاي ائمه بقيع (عليهم السلام)و محترمين بقيع

توسط گروه گمراه وهابيت (لعنت الله عليه)

خدمت ساحت مقدس امام زمان(عج الله تعالي فرجه الشريف)

شيعيان جهان

و زنده ياد سيد جواد ذاكر

تسليت باد

 

شهادت حضرت علی(ع)

شهادت جانسوز حضرت اميرالمؤمنين علي عليه السلام

وصي بلافصل پيامبر اكرم صل الله عليه و آله

بر شيعيان و پيروان واقعي آن امام همام

و زنده ياد سيد جواد ذاكر

تسليت باد

---

---

شادي روح زنده ياد سيد جواد ذاكر صلوات
 

آخرین نماز اولین نمازگزار

 

آخرین نماز اولین نمازگزار...

ادامه نوشته

آخرین لحظات مولا علی(ع)

 

*ماجرای شهادت على ع*

*وصیت امام*

*آخرین لحظات مولا*

*آشكار شدن قبر مخفی حضرت علی ع* 

ادامه نوشته

وصیت علی علیه السلام در واپسین لحظات ...

 

وصیت علی علیه السلام در واپسین لحظات ...

ادامه نوشته

وفات حضرت خدیجه(س)

وفات حضرت خديجه(سلام الله عليها) ام المونين تسليت باد

 

آسمان بوی غم می‌دهد، هوا پر از ماتم است؛

صدای شكستن بغض می‌آید.

آه ، ریحانه نبی امشب داغدار است،

خورشید می‌گرید چرا كه خیرالنساء بی مادر شده است.

دستان خاك، سلطان غم‌ها را به میعادگاه خویشتن دعوت كرده است.

اشك‌های كودك نبی ناله‌ی "وا امّاه" سر داده است.

آری این‌بار نیز عاشقی وفادار به خاك پیوست.

مصطفی بی‌یاور گشته است.

شهر مكه در آغوش غم خفته است.

بانویی كه نهایت ایثار، نهایت گذشت، نهایت شكیبایی بود رفته است، اما بدونِ محمد(ص).

همانی كه احمد در وصفش می‌فرمود:

«هرگز خداوند متعال بهتر از او را بر من نصیب نفرموده است. او روزى كه من نیاز به كمك داشتم، به یارى‏ام آمد و دستم را با مهر و عطوفت گرفت؛ روزى به من ایمان آورد كه جهانیان نسبت به من كفر مى‏ورزیدند، و روزى مرا تصدیق كرد كه جهانیان تكذیبم مى‏كردند، خداوند از او به من اولاد عنایت كرد.»

دریغ و افسوس كه دارِ گیتی، مادر خوبان را هم به آسمان برد.

خوشا به حالت آسمان!

اكنون من، با نی‌لبك قلبم آهنگ حزین رفتن ملكه‌ی وفاداری را می‌نوارم تا با كودكی فاطمه هم‌دردی كنم،

تا در این محفل غم بار سكوت بغض آلودم را بشكنم

و فاطمه را قسم دهم به ردّ پای مادر كه مهدی بیاید!

یا زهرا ما را در غمت شریك دار!

 

*زیارت حضرت خدیجه سلام الله علیها*

و توضیحى كوتاه درباره مزار ایشان در مكّه مكرّمه

ادامه نوشته

زندگی نامه حضرت خدیجه(س)

 

*ولادت و خانواده

*اخلاق خدیجه كبری

*آشنایى با پیامبر

*ازدواج با پیامبر اكرم(ص)

*ایثار و فداكارى خدیجه

*ویژگیهای خدیجه

*اوصاف و فضایل خدیجه

*بانوى دانشمند و صاحب كمال

*نقش خدیجه در پیشبرد اسلام

*فرزندان خدیجه

*وصیت‏ خدیجه

*وفات خدیجه

*یاد خدیجه

 

ادامه نوشته

شهادت امام موسي كاظم(ع)

شهادت هفتمين مشعل هدايت مومنين
نهمين معصوم(ع)
حضرت امام موسي كاظم(ع)
بر ساحت مقدس امام زمان(عج)
شيعيان پيرو اهل بيت
و زنده ياد سيد جواد ذاكر
تسليت باد

 

نگرشى بر زندگى امام كاظم علیه السلام

امام كاظم(ع)سومین یا چهارمین فرزند امام صادق(ع)است.
در هفتم ماه صفر 128ق در«ابواء»(محلى بین مكه و مدینه)زاده شد
مادراو به نام حمیده،ازمردم اندلس بود
ودر مرتبه بالا و والاى زهد و صلاح قرار داشت.
امام بیست‏سال اززندگى خود را كنار پدر گذراند
و ناظر بود كه دانشمندان پیر و جوان از سراسر جهان به مدینه مى‏آمدند
و در محضر پدر بزرگوارش تجمع مى‏كردند
و عده‏اى به فراگیرى دانش مشغول بودند
و گروه دیگرى در خصوص توحید، تشبیه، قدر و امامت‏
با امام صادق به مناظره مى‏پرداختند.
امام كاظم در این مدت بیست‏ساله از محضر پدر بزرگوارش
علوم و اسرار امامت را آموخت
و در همان سنین، شگفتى و تحسین دانشمندان را برانگیخت.
كسانى كه به توصیف امام كاظم(ع)پرداخته‏اند معتقدند كه
او عابدترین،زاهدترین،فقیه‏ترین،بخشنده‏ترین وكریم‏النفس‏ترین مردم روزگار خود بود.
او ثلث آخر شب را برمى‏خاست و به عبادت و نمازهاى مستحب مشغول مى‏شد
و چون هنگام نماز صبح فرا مى‏رسید،
پس از گزاردن فریضه به دعا مى‏پرداخت
و آن چنان از خوف خدا مى‏گریست كه اشك بر محاسنش جارى مى‏شد
و از خشیت‏خداوند بى‏هوش مى‏گشت،
آن حضرت چنان زیبا قرآن مى‏خواند كه مردم گرد او جمع مى‏شدند
و گاه نیز ازخشوع و گریه حضرت، گریه مى‏كردند.
از این رو مردم او را «عبد صالح‏» خواندند و او بیش‏تر بااین نام شناخته مى‏شد تا با نام و كنیه‏اش.
او به صالح،صابر،امین و كاظم ملقب بوده و عبد صالح شناخته مى‏شد.
از این رو او را«كاظم‏» مى‏خواندند كه خشم خود را فرو مى‏برد
و بر گرفتارى‏ها شكیبایى مى‏ورزید.

شهادت امام كاظم علیه السلام
با همه تنگناهایى كه براى امام به وجود آمده بود،
شهرت او جهان‏گیر شد و دانشمندان به سوى او روانه شدند
و آنان كه تا دیروز از وى رو گردان بودند، به امامت او معترف شدند
و شیعیان از همه جا خمس و زكات خود را براى او مى‏آوردند
و تمامى این امور از دید ماموران هارون پنهان نبود.
سخن‏چینان به هارون درباره خلافت او هشدار دادند،
یكى از نزدیكان امام كاظم(ع)به نام محمد بن اسماعیل نزد هارون رفته به او گفت:
دو خلیفه در یك زمان!
یكى عمویم موسى بن جعفر در حجاز و دیگرى هارون در بغداد!
محمد بن اسماعیل، چنان صحنه‏اى از جریانات مدینه را براى هارون ترسیم نمود
تا هارون را وادار به تصمیم‏گیرى كرد.
هارون مصمم شد تا امام كاظم را بازداشت كند و از او رهایى یابد.
هارون به سال 170 ه . ق در راه سفر حج وارد مدینه شد
و مردم به استقبال او رفتند، پس از مراسم استقبال، امام مانند همیشه به مسجد رفت.
در آن شب هارون نیز به زیارت قبر پیامبر(ص)رفت
و خطاب به پیامبر(ص)گفت: یا رسول الله،از بابت كارى كه مى‏خواهم انجام دهم معذرت مى‏خواهم،
شنیده‏ام كه موسى بن جعفر مردم را به سوى خود دعوت مى‏كند
و با این كار امتت را متفرق كرده و خون آنان را بر زمین مى‏ریزد،
لذا مى‏خواهم او را زندانى كنم.
آن گاه به مزدوران خود دستور داد او را از مسجد به خانه او بیاورند.
سپس دو محمل طلبید و هر یك را بر قاطرى گذارد و بر آنها پوششى نهاد
و همراه هر محمل، سوارانى گسیل داشت
و به آنان دستور داد یكى از محمل‏ها را به كوفه و محملى كه امام در آن است ‏به بصره ببرند.
آن گاه به همراهان امام دستور داد تا او را به والى بصره،
عیسى بن جعفر بن منصور تحویل دهند.
او امام را یك سال در زندان نگاه داشت كه هارون به او نوشت كه امام را بكشد.
او عده‏اى از خواص و معتمدان خود را خواست
و با آنان درباره دستور هارون مشورت كرد، آنان او را از این كار برحذر داشتند.
عیسى بن جعفر در نامه‏اى كه براى هارون فرستاد نوشت:
مدت درازى است كه موسى بن جعفر در زندان من است
و كسانى را گمارده‏ام تا اوضاع او را براى من گزارش كنند،
ولى او در این مدت نه از تو و نه از من به بدى یاد نكرده
و تنها به عبادت و طلب آمرزش براى خود مشغول است،
اگر كسى را براى تحویل گرفتن او نفرستى من او را آزاد خواهم كرد،
زیرا در نگهدارى او در زندان دچار حرج شده‏ام.
چون نامه به هارون رسید كسى را فرستاد تا امام را از عیسى بن جعفر تحویل گرفته
و او را به بغداد برده و به فضل بن ربیع بسپرد.
امام روزگارى طولانى نزد او بود.
شیخ مفید در ارشاد مى‏گوید: هارون از فضل بن ربیع خواست تا امام را بكشد،
ولى او نپذیرفت،
هارون در نامه‏اى به او فرمان داد تا امام را به فضل بن یحیى تحویل دهد
و او امام را در حجره‏اى تحت نظر قرار داد،
امام پیوسته مشغول عبادت بود
و بیشترین روزها را روزه بود
و شب‏ها را به نماز مى‏گذراند.
فضل چون این حال را بدید امام را گرامى داشت و تنگناها را كمتر كرد.
این خبر به هارون رسید.او كه در «رقه‏» بود از این مساله خشمگین شد
و به او دستور داد تا امام را بكشد، ولى او ابا كرد.
هارون غضبناك شد و مسرور خادم را طلبید و دو نامه به او داد و گفت:
به بغداد برو و بر موسى بن جعفر وارد شو،
اگر او را در رفاه و گشایش دیدى،
یكى از نامه‏ها را به عباس بن محمد و دیگرى را به سندى بن شاهك بده.
در نامه اول به عباس دستور داده شده بود
به محتواى آن عمل كند
و در نامه سندى آمده بود كه باید سر به فرمان عباس گذارد.
مسرور به دستور هارون به بغداد رفت و به خانه فضل بن یحیى درآمد.
كسى از قصد او آگاهى نداشت،
چون مسرور از وضع امام كاظم(ع)و آسایش نسبى او آگاه شد
فورا نزد عباس و سندى رفت و نامه‏ها را به آنان داد.
زمانى نگذشت كه پیكى نزد فضل آمد تا او را با خود ببرد،
فضل مدهوش و مات همراه او روان شد و بر عباس بن محمد وارد شد،
عباس تازیانه طلبید و فرمان داد تا فضل بن یحیى را لخت كنند
و سندى او را دویست ضربه تازیانه زد.
مسرور ماجرا را براى هارون نوشت،
هارون فرمان داد تا موسى بن جعفر(ع)را به سندى بن شاهك تحویل دهند،
آن گاه خود در مجلس نشست و در حالى كه مردم گرد او بودند
چنین گفت: اى مردم، بدانید كه فضل بن یحیى سر از فرمان برتافت،
من او را لعن و نفرین مى‏كنم و شما نیز چنین كنید.
از همه سو صداى لعن و نفرین برخاست.
در همین حال یحیى بن خالد برمكى پدر فضل از درى مخفى وارد شد
وپشت‏سر هارون قرار گرفت و به او گفت: آنچه از فضل خواستى من انجام مى‏دهم.
هارون شادمان شد و رو به مردم كرد و گفت: من فضل را به جرم سرپیچى لعن كردم،
حال كه توبه كرده و سر به فرمان من نهاده است او را دوست‏ بدارید.
حاضران گفتند: ما دوستدار كسى هستیم كه تو او را دوست‏بدارى
و دشمن كسى هستیم كه تو دشمن مى‏دارى!
آن گاه یحیى بن خالد به بغداد رفت
و با سندى بن شاهك بر قتل امام كاظم(ع)به توافق رسیدند،
سرانجام پس از سال‏ها - بین هفت تا چهارده سال - كه امام در زندان‏ها به سر برده؛
به دست‏سندى و با غذاى آلوده به زهر مسموم شد
و امام تنها سه روز زنده ماند.
چون امام(ع)به شهادت رسید،
سندى عده‏اى از فقیهان و بزرگان بغداد را كنار پیكر امام حاضر كرد
و به آنان گفت: آیا جاى شمشیر یا نیزه بر پیكر او مى‏بینید؟
گفتند: نه،
سندى گفت: پس گواهى بدهید كه او به مرگ طبیعى مرده است و آنان چنین كردند.
بعد از این اقدام، جنازه امام را بر روى پل بغداد قرار داد
و منادى فریاد برآورد: موسى بن جعفر را ببینید كه با مرگ طبیعى مرده است!
سپس جسد مطهر امام كاظم(ع)را به گورستان قریش بردند و به خاك سپردند.
شهادت آن بزرگ در سال 183 یا 186ق و در 55 سالگى اتفاق افتاد .
از او 37 دختر و پسر به جاى ماند
كه برترین و عظیم‏الشان‏ترین آنان هشتمین خورشید آسمان ولایت على بن موسى الرضا(ع)است .

وفات حضرت زينب(س)

وفات بي بي دو عالم
عمه سادات
اسوه صبر و مقاومت
شير زن دشت كربلا
خانم زينب كبري(س)را
خدمت ساحت مقدس امام زمان(عج)
عموم شيعيان جهان
و زنده ياد سيد جواد ذاكر
تسليت عرض ميكنم

                

برگهایی از حیات زینب كبری
 
ولادت
ثمره ازدواج مبارك علی علیه السلام و فاطمه زهرا علیها السلام
پنج فرزند به نام های
حسن، حسین، زینب، ام كلثوم و محسن است
در تاریخ ولادت زینب علیها السلام اختلاف است.
در ریاحین الشریعه آمده است كه میلاد آن حضرت را،
برخى پنجم ماه‏جمادى الاُولاى سال ششم،
بعضى اوایل شعبان آن سال،
بعضى در ماه رمضان
و برخى دیگر در دهه آخر ماه ربیع‏الثانى
و طبق نقلى ماه محرم سال پنجم هجرت ذكر كرده‏اند
ولى هیچ‏یك از این اقوال دلیل محكم تاریخى ندارد.

نامی آسماني
هنگام ولایت زینب كبری،
چون رسول خدا در سفر بود،
فاطمه(س)از همسرش علی(ع)درخواست كرد كه نامی برای فرزندشان انتخاب كند.
علی(ع)در جواب فرمود: من بر پدرت سبقت نمی‌گیرم،
صبر می‌كنیم تا پیامبر از سفر برگردد.
چون پیامبر بازگشت
و خبر ولادت نوزاد زهرا را از زبان علی علیه السلام شنید
فرمود: فرزندان فاطمه فرزندان منند ولی خداوند درباره آنان تصمیم می‌گیرد.
بعد از آن جبرئیل نازل شدو پیام آورد كه خداوند سلام می‌رساند
و می‌فرماید: نام این دختر را زینب بگذارید كه این نام را در لوح محفوظ نوشته‌ام.
آن گاه رسول خدا زینب را گرفت و بوسید و فرمود:
توصیه می‌كنم كه همه این دختر را احترام كنند، كه او مانند خدیجه كبری است.
یعنی همان گونه كه فداكاری های خدیجه در پیشبرد اهداف پیامبر و اسلام بسیار ثمربخش
بود،
ایثار،صبرواستقامت زینب در راه خدا نیز در بقا و جاودانگی اسلام از اهمیت
ویژه‌ای برخوردار است.
زینب،یعنی زینت پدر
و این نامی است كه خداوند برای دختری انتخاب كرد،
كه با انجام رسالت خویش زینت بخش تاریخ شد
و موجب افتخار و سرافرازی خاندان وحی و ولایت گشت.
و این است كه نام زینب در تاریخ كربلا كه تاریخ جاودانگی اسلام و تشیع است،
به خاطر فداكاری‌هایش، زیبا،‌درخشان و جاودانی است.

زندگی مشترك
آن هنگام که زینب به سالهای تشكیل زندگی مشترك نزدیك شده بود می‌دانست كه ازدواج
برای هر زنی حق طبیعی و شرعی است و روی گردانی از این سنت، خارج شدن از آئین پیامبر
اسلام است.
زینب با ازدواج كه عمل به سنت پیامبر خداست،‌ رسالت بزرگی را كه بر دوش دارد فراموش
نمی‌كند. او می‌داند كه باید در تمام صحنه ها و لحظه ها در كنار برادرش باشد. او
می‌داند كه به ثمر نشستن قیام حسین و شهادت عزیزانش، نیازمند آزادگی در اسارت، صبر
و پایداری،‌ و پیام رسای او به گوش تاریخ بشریت است.
از این رو زینب در قرارداد ازدواجش شرط همراهی با برادرش حسین را قید می‌كند تا از
وظیفه مهم خود باز نماند. از شخصیتی متعهد به اسلام و دوستدار اهلبیت، چون عبدالله
بن جعفر كه به خواستگاری دختر علی آمده است، انتظاری جز پذیرش این شرط نیست. به هر
صورت مراسم خواستگاری پایان می‌یابد و عبدالله بن جعفر به افتخار همسری زینب كبری
نائل می‌گردد.
زندگی حضرت زینب(س)قرین نهضت عاشورا شده است و ایشان نقشی بسیار سازنده در آن ایفا
نمودند از اینرو به تحلیل و مطالعه زندگی آن حضرت از این منظر خواهیم پرداخت بحث در
این خصوص را حول دو محور پیگیری خواهیم کرد.

مشارکت در امور جامعه
قیام و نهضت امام حسین(ع)، دو مرحله داشت.
مرحله نخست، مرحله مبارزه،جهاد و شهادت،
و مرحله دوم مرحله پیام‏رسانى و بیدارگرى،
اگر نهضت امام‏حسین(ع) در همان مرحله نخست خلاصه مى‏شد
و كسى نبود كه پیام نهضت را به گوش مردم آن زمان برساند،
ماه‏ها زمان لازم بود تا به طور طبیعى خبر قیام امام(ع) به شهرهاى اطراف برسد.
شاهد این مدعى این است كه پیش از ورود اهل‏بیت امام(ع) به مدینه
مردم آن شهر هنوز از رویدادهاى كربلا بى‏خبر بودند. در این مدت یزیدیان با آن همه
امكانات تبلیغاتى، كه در اختیار داشتند، به راحتى مى‏توانستند، وقایع كربلا را در
راستاى منافع خود تحریف كنند و به گونه‏اى به گوش مردم برسانند كه براى حكومت یزید
كم‏ترین ضرر و زیان را در برداشته باشد. در این صورت تا حدّ بسیار زیادى از تأثیر
قیام امام‏حسین(ع) در جامعه آن زمان و جوامع آینده مسلمانان كاسته مى‏شد، و به طور
قطع ما امروز شاهد این همه آثار و بركات براى نهضت امام حسین(ع) نبودیم.مشاركت و
حضور زنان در صحنه‏هاى گوناگون جامعه از مسائلى است كه در زمان حاضر پیرامون آن
فراوان سخن گفته مى‏شود. اصل حضور بانوان در صحنه اجتماع مسأله‏اى مورد توافق است
اما در شرایط و محدوده آن اختلاف است. آنچه در این باره به طوربسیارفشرده و مختصر
مى‏توان گفت؛ این است كه، هر كار جمعى و گروهى نیازمند افرادى باتخصص‏ها و
مهارت‏هاى گوناگون است كه به هر یك از آنان مسئولیتى متناسب با تخصص و مهارتش
واگذار شود.
به كار گرفتن اعضاى یك مجموعه در كارى بر خلاف تخصص و مهارتش سبب ناكارآمدى آن
گروه و به هدر رفتن تلاش آنان خواهد شد. شادابى و نشاط هر جامعه و تربیت نسل جدید
در گرو این است كه بشر از دو جنس مخالف زن و مرد، با ساختمان وجودى و روحیات متفاوت
و گوناگون آفریده شوند، و هر یك از آنان متناسب با شرایط جسمى و روحى خود عهده‏دار
انجام مسئولیتى گردند. در این صورت است كه پیوند خانواده مستحكم مى‏گردد، در پرتو
آن به جامعه روح نشاط و شادابى دمیده مى‏شود،و فرزندانى با شخصیت، با ایمان، لایق،
نوعدوست، راستگو و درستكار به جامعه تحویل مى‏گردد؛ ولى اگر هر یك از زن و مرد
وظیفه‏اى را كه جهان تكوین و نظام آفرینش بر اساس شرایط جسمى و روحى به عهده آنان
گذاشته، به خوبى انجام ندهند و به كارى دیگرمشغول شوند، بنیان خانواده متزلزل
مى‏گردد و در نتیجه جامعه گرفتار اختلال فرهنگی تربیتى خواهد شد. وظیفه اصلى زنان و
بانوان هر جامعه تربیت و پرورش نسل جدید آن جامعه و گرم نگهداشتن كانون خانواده
است؛ از این رو اشتغال به هر كارى كه زنان را از انجام این وظیفه خطیر بازدارد،
آنان را از رسالت اصلى خود بازداشته است و علاوه بر آنكه زیان‏هاى غیر قابل جبرانى
بر جامعه وارد مى‏سازد، زنان را نیز از شخصیت و هویت واقعى خود تهى نموده، به آنها
شخصیت كاذب و دروغین مى‏بخشد؛ چرا كه كمال و شخصیت هر انسان در آن است كه
توانایى‏ها و استعدادهاى خود را به خوبى بشناسد و آنها را به فعلیت برساند.
بنابراین یك اصل مهم و اساسى كه در مشاركت زنان درصحنه‏هاى گوناگون جامعه باید به
آن توجه شود این است كه پذیرش هرگونه مسئولیتى از سوى آنان نباید به وظیفه اصلى
آنها كه تربیت نسل جدید جامعه و گرم نگهداشتن كانون خانواده است كم‏ترین لطمه و
آسیبى وارد سازد.

جایگاه حضرت زینب (س) در نهضت حسینی
تردیدی در نقش حضرت زینب در حفظ کردن قیام عاشورا و ابلاغ پیام آن نیست. بدون شک بی
حضور آن حضرت این قیام به بلوغ و سرانجام مطلوب خویش نائل نمی گشت.
به نظر می رسد در انیجا لازم است این امر مورد تحلیل قرار گیرد که جایگاه حضرت زینب
(س) در این میدان چه بود. ما در این که بخش مهمی از ابلاغ پیام عاشورا به صورت صحیح
و تنویر افکار مردم آن زمان که در اثر تبلیغات زیاد حقیقت امر برایشان مشتبه شده
بود تردیدی نداریم. اما سوال این است که آن حضرت از چه جایگاه و مقامی این وظیفه را
به سرانجام مطلوب خویش رسانده و آن را رهبری کردند.
خوب است ابتدا نگاهی به نقش عوامل مهم در این حادثه بپردازیم
در آن برهه از زمان شاهد عملا حضور کسی بودیم که بازی با میمون و شرابخواری به عادت
او بدل شده بود و البته ادعای خلافت مسلمین را نیز در میان مردم داشت از سویی نیز
در تلاش بود تا این نظر را بر امام و ولی مسلمین یعنی امام حسین ع نیز دیکته نماید.
هر آنچه خود می نمود با بیشرمی تمام اسلامی می دانست و جامعه را نیز با خوی کثیف
خود به این سوی می برد. امر آن چنان شده بود که دیگر اسلامی که پیامیر خاتم برای
مردم به هدیت آورده بود در حال تبدیل شدن به ماهیت جدیدی بود امام حسین ع در بیانی
اوضاع آن زمان را چینین تبین می فرمایند اَلا ترونَ أنّ الحقَ لا یعملُ به وأنّ
الباطلَ لا یتناهی عنهُ ، لِیرغبَ المؤمنُ فی لقاء الله مُحِقاً (آیا نمی بینید كه
به حق عمل نمی شود واز باطل نهی نمی گردد ؟ در چنین شرائطی مؤمن به لقای خدا سزاوار
است .
مسأله نقش حضرت زینب را نباید صرفاً از دیدگاه عاطفى و روابط نسبى توجیه و تحلیل
كرد، بلكه اینجا بحث امام و مأموم مطرح است
مومن به لقای خدا سزاوارتر است! پس آنکه امام مسلمین است و هدایت امر مردم بر عهده
اوست چه باید بکند؟
در جایی حضرت رو به ولید فرماندار مدینه می فرمایند «أیّها الامیر! إنّا اهل بیت
النبّوّة و معدن الرّسالة و مختلف الملائكة و بنا فتح اللَّه و بنا ختم اللَّه و
یزید رجل فاسق شارب الخمر قاتل النّفس المحرمه و مثلى لا یبایع بمثله و لكن نصبح و
تصبحون و ننظر و تنظرون أیّنا أحقّ بالخلافة و البیعة؛
اى امیر، ما اهل بیت نبوت و معدن رسالت و محل آمد و شد ملائكیم و خداوند به ما شروع
مى‏كند و به ما پایان مى‏دهد - همه امور هستى به بركت وجود ماست - در حالى كه یزید
مردى است فاسق و شراب‏خوار و كسى است كه خون حرام بر زمین مى‏ریزد و علناً به فسق و
فجور مى‏پردازد و كسى مانند من با شخصى مثل او بیعت نمى‏كند ولى - مهلت بده - تا
صبح شود و دو طرف در كار خود بیندیشیم تا معلوم شود كدام یك از ما به خلافت و بیعت
سزاوارتریم.»
امام ع با عمل خود و ایجاد نهضتی که شعله های سوزان هنوز دامان ظلم را گرفته است به
عهد خود در بیداری امت اسلام و حراست از نهضت جدشان رسول خدا ص وفا کردند این سخنان
نشان می دهد آنچه امام ع انجام داد از جایگاه یک امام معصوم است

با بررسی این تحلیل اینک مناسب است تا در خصوص شان حضرت زینب کبری س نیز در بیداری
و افشاگری جریان حاکم بپردازیم
مسأله نقش حضرت زینب را نباید صرفاً از دیدگاه عاطفى و روابط نسبى توجیه و تحلیل
كرد، بلكه اینجا بحث امام و مأموم مطرح است. اینجا زینب (س) خود را فردى مى بیند كه
باید براى حفظ جان امام معصومش خطر را به جان بخرد و از دشمن نهراسد. در كربلا هم
وقتى امام سجاد (ع) را در میان خیمه آتش گرفته مى بیند، براى نجات او، خود را به
آتش مى زند. آرى، او مدافعى است كه جگر شیر دارد. او كه هلهله شادى و سرود فتح و
پیروزى دشمن غدار را مى شنود و ناله جانسوز كودكان در زیر فشار بند طناب گوشش را مى
آزارد، پیش از همه چیز در فكر مسئولیت خطیر خود، یعنى حفظ جان امام است. او لب به
سخن مى گشاید، نفس ها در سینه ها حبس و انگشت تعجب به دهان گرفته مى شود.
اى امیر، ما اهل بیت نبوت و معدن رسالت و محل آمد و شد ملائكیم و خداوند به ما شروع
مى‏كند و به ما پایان مى‏دهد - همه امور هستى به بركت وجود ماست - در حالى كه یزید
مردى است فاسق و شراب‏خوار و كسى است كه خون حرام بر زمین مى‏ریزد و علناً به فسق و
فجور مى‏پردازد و كسى مانند من با شخصى مثل او بیعت نمى‏كند ولى - مهلت بده - تا
صبح شود و دو طرف در كار خود بیندیشیم تا معلوم شود كدام یك از ما به خلافت و بیعت
سزاوارتریم
این زینب (س) است كه مى گوید: «انى ترحضون قتل سلیل خاتم النبوه و معدن الرساله و
سید شباب اهل الجنه» این لكه ننگ را چگونه خواهید شست، درحالى كه فرزند رسول خدا و
سید جوانان بهشت را كشته اید؟ همان كه در جنگ، سنگر و پناهتان بود و در صلح مایه
آرامش و التیام شما بود. او كه ترس را ترسانده، زنجیر را پاره كرده و دشمن را به
اسارت سخنان رسوا كننده یزید مى بیند كه با چوب خیزران به لب و دندان خون خدا جسارت
مى كند، فریاد مى زند «تبت یدا ابى لهب».
اى یزید! دستانت بریده باد! آیا مى دانى چه مى كنى؟ آیا مى دانى كه چوب بر لب و
دندان حبیب رسول خدا(ص)، پسر مكه و منى و پسر فاطمه زهرا (س) مى كوبى؟ ناله چنان
جانسوز بود كه هركس در آن مجلس بود به گریه درآمد.
آرى، آنگاه كه حسین و یارانش از سوى دشمن یاغى و باغى معرفى مى شدند، این زینب (س)
بود كه امامش را «سید جوانان بهشت»، «فرزند مكه و منى»، «حبیب رسول خدا» و داراى ده
ها صفت دیگر معرفى كرد.
انگیزه حمایت و حفاظت از جان امام (ع)و رساندن و ابلاغ پیام چنین نهضتی نمی تواند جز
با ایده حمایت از بهترین خلق خدا ،امام و امیر بحق مسلمین صورت پذیرد
باشد که با شناخت صحیح امام خود و عمل به آنچه این دین مبین برایمان آورده است
راهرو راه آن عقیله باشیم

شهادت امام هادي(ع)

 

شهادت دهمين هدايتگر مومنين و مومنات
دهمين امام همام
امام علي النقي هادي(ع)
بر تمامي شيعيان
و زنده ياد سيد جوادذاكر
تسليت باد

      كیستم من شاهكار ملك ذات كبریایم                        
      دهمین مسند نشین از بعد ختم الانبیایم
      گوهرى ارزنده از گنجینه‌‏ى جود جوادم                            
      نهمین فرزند دلبند على مرتضایم
      مصرعى از شعر ناب عصمت كبراى حقم                        
      هشتمین پرورده‌ى ایمان و صبر مجتبایم
      پاسدار پرچم پر افتخار حق پرستى                               
      هفتمین سنگر نشین نهضت خون خدایم
      دُرّ عبادت فارغ التحصیل درس عابدینم                            
      ششمین زینت فزا از بهر محراب دعایم
      در نایابى ز بحر دانش بحراالعلومم                                 
      پنجمین گنجینه‌ى اسرار كل ماسوایم
      صادق آل نبى را وارث فقه و اصولم                               
      چارمین استاد دانشگاه تكوین ولایم
      وارث موسى بن جعفر در مسیر پایدارى                         
      سومین نور دل آن پیشواى مقتدایم
      محور چرخ زمانم، حجت روى زمینم                                
      دومین گل از گلستان على موسى الرضایم
      در مسیر حق پرستى بعد آباء گرامم                            
      اولین هادى خلق بعد از مصباح الهدایم
      در شجاعت بى قرینم، در سخاوت بى نظیرم                 
      حق پرستان را حبیبم، دردمندان را دوایم
      من وصیم، من ولیم، من نقیم، من سخیم                    
      زانكه همنام على معنىِ، هاى هل اتایم
      آیه‌ى تطهیر را مصداق و از امر الهى                            
      آیه‌اى از شاخصار نصِ نون اِنّمایم
      غم مخور (ژولیده) فردا پاى میزان عدالت                      
      شافعت در نزد حق هنگام پاداش و جزایم

زندگي نامه ي امام هادي(ع)

زندگینامه امام هادی علیه السلام

"بهتر از نیكی، نیكوكار است،
و زیباتر از زیبایی، گوینده آن است
و برتر از علم، حامل آن
و بدتر از بدی، عامل آن است
وحشتناك تر از وحشت، آورنده آن است."
{از سخنان گهربار امام هادی علیه السلام}

امامان و پیشوایان معصوم (ع) انسانهای كامل و برگزیده ای هستند كه به عنوان الگوهای
رفتاری و مشعل های فروزان هدایت جامعه بشری از سوی خدا تعیین شده اند.
گفتار و رفتار و خوی و منش آنان ترسیم حیات طیبه انسانی و وجودشان تبلور تمامی ارزشهای الهی
است.
بدون شك، ارتباط با چنین چهره هایی و پیروی از دستورها و رفتارشان،
تنها راه دستیابی به كمال انسانیت و سعادت هر دو جهان است.
پیشوای دهم (ع) یکی از پیشتازان دانش و تقوا و كمال است
كه وجودش مظهر فضائل اخلاقی و كمالات نفسانی و الگوی حق جویان و ستم ستیزان است.
امام ابوالحسن علی النقی هادی علیه السلام
ملقب به امام "هادی"،
دهمین پیشوای شیعیان
درنیمه ذیحجه سال 212 هجری در اطراف مدینه در محلی به نام " صریا" متولد گشت
آن حضرت و فرزند گرامی ایشان امام حسن علیهما السلام به عسكریین شهرت یافتند،
زیرا خلفای بنی عباس آنها را از سال 233 به سامرا (عسكر) برده و تا آخر عمر پر
بركتشان در آنجا، آنها را تحت نظر قرار دادند.
امام هادی علیه السلام به لقبهای دیگری مانند:
نقی، عالم، فقیه، امین و طیب شهرت داشت
و كنیه مبارك ایشان ابوالحسن است
از آنجا كه كنیه امام موسی كاظم و امام رضا علیهما السلام نیز ابوالحسن بود،
لذا برای اجتناب از اشتباه،
ابوالحسن اول به امام كاظم علیه السلام،
ابوالحسن ثانی به امام رضا علیه السلام
و ابوالحسن ثالث به حضرت هادی علیه السلام اختصاص یافته است.
پدر بزرگوارش امام جواد (ع)
و مادرش بانوی گرامی سمانه است كه بانویی با فضیلت و با تقوا بود.
امام هادی (ع) در سن 6 یا 8 سالگی یعنی در سال 220 هجری،
پس از شهادت امام جواد (ع) به امامت رسید.
مدت 33 ساله امامت امام هادی (ع) با خلفای معتصم، واثق، توكل، منتصر، مستعن و معتز معاصر بود.
عظمت شخصیت امام هادی (ع) به قدری زیاد است كه دوست و دشمن را به اعتراف واداشته
است.
قسمتی از این اعترافات مبنی بر شخصیت آن امام به لحاظ اخلاقی و بخشی دیگر ناشی
از ابعاد علمی آن حضرت و شمه ای، نتیجه كراماتی است كه از آن بزرگوار صادر شده است.

ابن صباغ مالكی در كتابی موسوم به فصول المهمه خطوط واضحی از سیمای تابناك فضایل و
ویژگی های اخلاقی امام هادی (ع) قهرمان شكست ناپذیر عصر متوكل عباسی را ترسیم می
كند!
«فضل و دانش امام دهم شیعیان بر اوج قلل بلند پایه عالم بشریت نقش بسته بود و رشته
های مشعشع آن بر اختران آسمان سر می سایید. نیكی ها و اخلاق پسندیده او را نمی توان
در شمار عدد ذكر نمود. اما می شود به افتخارآمیزترین آنها كه موجب حیرت است بسنده
كرد. او جمیع صفات نیك و مفاخر معنوی را یک جا در وجود داشت. ابعاد وسیع و منبع
فیاض حكمت و دانش او بر لوح سرشتش ثبت شده و بدین سبب او از ناشایسته ها و آلایش ها
به دور و بركنار است.»
امام هادی (ع) دارای نفس زكیه و عزمی راسخ و همتی عالی بود كه هرگز احدی از مردم را
نمی توان در مقایسه با او همتا و همسان دانست.
ابن شهر آشوب از رجال حدیث نقل می كند كه
او نیك سرشت ترین و پاك ترین روش را در میان جامعه دارا بود،
راستگوترین افراد جامعه محسوب می شد،
به هنگام سكوت، شكوه هیبت و تشعشع وقار، چهره او را دربرمی گرفت
و چون لب به سخن می گشود، گزیده و نغز می گفت
به طوری كه شعاع كلامش روح آدمیان را سحر می كرد.
در وجود مقدس امام هادی (ع) ویژگی های اخلاقی پسندیده می درخشید.
امامت، كمال و دانش و فضیلت و سرشت و اخلاق نیك از فرازهای اخلاقی این امام همام است.
خداوند به قدرت بی منتها و دانش وسیع خود، گنجینه هایی از دانش خود را بر خاندان
رسالت افاضه و موهبت فرموده و ایشان را به زیور دانش آراسته است، این گنجینه ها،
مجموعه اسرار علوم و معارف است كه خداوند آن را دراختیار امامان شیعه كه راهبران
حقیقی بشر هستند، قرار داده است.

 

مرقد مطهر پیشوای دهم- عراق/ سامراء
امام هادی (ع) كه در زمره امامان شیعه و از خاندان رسالت است،
نیز از ویژگی دانشی گسترده و جامع برخوردار است،
طوری كه سمبل های دانش و فرهنگ وی،
عقول را حیران و اندیشه ها را به اعجاب واداشته است.
امام دهم همچون پدران و اجداد بزرگوار خود در علم و دانش سرآمد روزگار بود.
درخشش او در مدت حیاتش احترامی شگفت در قلوب همگان ایجاد كرده بود.
كسی را در عصر پیشوای دهم، توان نگاهی ممتد و حتی لحظه ای كوتاه به چهره او نبود.
به محض نظر به رخسار پرفروغش آثار ضعف و سستی و ترس بر قلب ها سایه می افكند.
در كتاب های تاریخی آمده است كه حضور امام در هر مجلسی مورد تجلیل و احترام عمیق بود
و خواسته و ناخواسته اطرافیان را تحت تأثیر و نفوذ قرار می داد
و همنشینان وی همواره آرزوی مجالست و مراودت او را در سر داشتند.
با آنكه متوكل بارها در صدد بود تا به بهانه قیام مسلحانه امام دهم را از میان بردارد،
ولى هیچ گاه به این بهانه دست نیافت.
با این حال، نتوانست حیات شریف آن حضرت را كه مانع خودكامگى هاى او
به عنوان محور تفكر اسلامى بود
وهمچون مركزى كه شیعیان بر گرد آن پروانه ‏وار مى چرخیدند، تحمل كند،
 لذا ایشان را بنا به روایتى، در تاریخ سوم رجب سال 245هجرى به شهادت رساند.
امام دهم در حالى كه هشت سال و پنج ماه از عمر شریفشان مى گذشت،
به مقام امامت نایل شدند
و پس از سى و سه سال به شهادت رسیدند
و در سامرا دفن شدند (صلوات الله و سلامه علیه و على آبائه و أبنائه الطاهرین).
از بیانات گهربار آن حضرت است كه فرموده اند:
«الحكمة لا تنجع فی الطبائع الفاسدة»
حكمت در نهاد فاسد تأثیر نمى كند.

در خاتمه باید متذكر شویم كه امام هادی (ع) اصحاب فراوانی دارند
كه بسیاری از آنها فخر شیعه هستند
و از جمله‌ آنهاحضرت عبدالعظیم حسنی است كه در شهر ری مدفون است.
او از اعاظم روات است و حضرت هادی به او خیلی احترام می گذاردند

دومين سالگرد قمري

با عرض پوزش و عذرخواهي
با تاخير
وفات اسوه ي صبرحضرت ام البنين(س)
و
سالگرد قمري عروج سيد الذاكرين،زنده ياد سيدجوادذاكر
تسليت باد

در سفري كه به مناسبت سالگرد فوت سيد عزيزمان،به شهر مقدس قم داشتم،به ياد تمامي شما عزيزان و همراهان هميشگي بودم.
حضور پرشكوه وعاشقانه ي دوستداران سيد بر سر مزار،نشاني بزرگ از شخصيت والا و گرامي آن عزيز بود

 

 ام البـنـين يا ام البـنـين                              ام البنين يا ام البنين

مـــعصومه رب العالمين                            ام البنين يا ام البنين

حميده آل طـــــاهرين                               ام البنين يا ام البنين

نو گـل طاها و يـا و سين                           ام البنين يا ام البنين

شــفيعيه روز واپــسين                             ام البنين يا ام البنين

هم اولـين و هم آخــرين                            ام البنين يا ام البنين

يا حضرت عشـق العارفين                         ام البنين يا ام البنين

يار اميــــــرالمومنين                               ام البنين يا ام البنين

انسيه زيــنــب حـزين                              ام البنين يا ام البنين

مـلـيكه فــردوس برين                             ام البنين يا ام البنين

گهـــواره جنبان بهترين                            ام البنين يا ام البنين

به خدا هستي تو بيش ازاين                       ام البنين يا ام البنين

مام عبــــاس مه جبين                              ام البنين يا ام البنين

ام البــنين يا ام البــنين                              ام البنين يا ام البنين

 

شادي روح زنده ياد سيد جواد ذاكر صلوات

وفات حضرت معصومه(س)

10 ربیع الثانی،
       سالروز وفات اخت الرضا،
                 حضرت معصومه(س)
                       برعموم شیعیان ومحبان اهل بیت
                                               و زنده یاد سیدجوادذاکر
                                                                              تسلیت باد
بانوى كرامت
كوير براى حضورت نورانى مى شود
وپنجره هابه شوق رويت، نيمه شبى رابه سوى خورشيد باز نمى شوند .
كوچه پس كوچه هاى قم به يمن حضورت نورانى مى شوند
و سروهاى آزاد به احترامت قيام مى كنند.
آرام آرام، بر پهنه كوير حضور پرولايت شكوفه مى دهد ; غربت به يمن غريب معنامى يابد.
دلم مى خواهد برايتان از بانويى سخن بگويم كه خيال سبزتان نيمه شبى بر اقامه سبزش سلام مى دهدو در آينه حرمش چهره آرايد.
برايتان از بانويى سخن مى گويم
كه همانند زينب (س) كه براى قيام قربانى داد
و خورشيد عاشورا را با صبرش تعريف كرد،
او هم با قدمهاى پرحياتش،
به سرزمين كويرى قم حيات بخشيد
ودر رگ ايرانيان خون حمايت از ولايت را جارى ساخت.
برايتان از بانويى سخن مى گويم
كه به يمن حضورش،
شهر قم،
مركز صدور علم ودانش علوى شد و محل رشد وبالندگى .
برايتان از بانويى سخن مى گويم
كه بارگاه زيبايش، پناهگاه دل هاى عاشقى است كه شب هاى چهارشنبه در جمكران بيتوته مى كنند.
به نيابت از شيعه در نيمه شب هاى كويرى قم،
سربرآستان حرم حضرت دوست مى سايند
و براى ظهور گل نرگس دعا مى كنند
و از بانوى كرامت،
براى شكوفه دادن درخت اجابت استمداد مى طلبند.
معصومه …
معصومه تفسير معصوميت است كه روزگارى در مدينه طلوع كرد، معصومه اقامت غربت است در روزگار غربت نگاه ها، معصومه تفسير بلند تبعيت است از ولايت .
معصومه نگاه سبزى است كه از معصوميت سرچشمه مى گيرد، معصومه، روزگار دلداگى است واز غربت به قربت رسيدن .
معصومه ترجمان بلند عاشوراست و قصه با زينب هم سفرشدن .
معصومه فلسفه شيدايى است و غزل ماندن و بودن، معصومه نگين ايران است كه درقم، شهر اقامه مى درخشد .
معصومه ضريت بالاى ارادت به ولايت است، معصومه، قصه بلند مدينه تامشهد است .
معصوم انتهاى متبلور است. معصومه سرسلسله تنهايى است، معصومه فانى فى الله است.

سكينه قلب من تويى يا حضرت معصومه (س)
آنگاه كه تشنه عشقم
و بى تابانه سرچشمه وصالى را جستجو مى كنم،
اين حرم امن توست
كه آرامش وصف ناپذير را برايم به ارمغان مى آورد.
آنگاه كه زمانه به رويم چهره درهم مى كشد
و دنيا روى نامردى به سويم مى گشايد
اين آغوش مهربان توست
كه مادرانه به سوى خود فرا مى خواند.
و من عاشق سرگشته ى را بهتر از سراى تو خواهم يافت.
يا مولاتى،
يا حضرت معصومه(س)،
حضور كبريايى توست كه از قم مدينه اى ديگر ساخته است
اما قمى مانند مدينه ملاقات مخفى نگهداشتن مدفن تو را نداشته
و گوهر وجودى تو را در صدف خويش مايه فخرش قرار داده است .

گوهرى كه از درخشش خود
قم را مركز جهان قرار داده است
و آنراتبديل به درى را درهاى بهشت كرده است.
اى سكينه قلب من!
حرمى تو قبله قلب من است
كه من خاكى را به سوى افلاك كشانده
و زنجير تعلق را از پاى عقل من مى گشايد،
حرم تو محل عروج من است
زيراكه دركنار تو ودر جوار توست كه از همه چيز مى گذرم
و عاشق خدا مى شود
و تو تنها منبع بى شائبه تسكين دردها و آلام منى،
درد هايى كه آنها با مهربانى درمان مى كنى
و مشكلاتى كه صبورانه گره از آنها مى گشايى.
اما من هرگز به اميد تمتعات مادى به سوى تو نيامده ام
چرا كه لذت معنوى كه در بر تو خواهم برد
بس شيرين تر از بزرگترين لذات دنيوى است
و اين فقط تجربه ثابت خواهد شد.
اى عشق من،
هنگامى كه شبكه هاى ضريح تو را در آغوش مى گيرم
ديگر زبان در كامم نمى چرخد
و هعمه خواسته هايم از يادم مى رود
شايد اين از عظمت مهر و محبت ولاى تواست
كه بر قلبم مى نشيند
و آنچنان آرامش بر قلبم حكمفرما مى شود
كه همه چيز را فراموش كرده
و مبهوت و مدهوش انى مهر و محبت مى شوم .

چه ميشد اگر
براى هميشه درجوار تو قرار مى گرفتم
و ساكن كوى مهر تو مى شدم
 تا مالامال از عشق الهى مى شوم
و آنگاه دم از بى وجودى و فنا مى زدم .

اى مادر مهربان من
و اى معصومه كيمياى من
تنها چيزى كه از تو خواستارم
شفاعت من است
كه مرا هم
با وجود بى لياقتى ام
در جوار محبان خويش قرار دهي
و از مى وجودى خويش مستم سازى .

يا فاطمه(س) اشفعى لنا فى الجنة

شهادت امام حسن عسگری(ع)

شهادت یازدهمین اختر تابناک آسمان
امامت و ولایت
پدر بزرگوار امام زمان(عج)

حضرت امام حسن عسگری(ع)

برساحت مقدس امام زمان(عج)
شیعیان واقعی آن امام همام
و
زنده یاد سید جواد ذاکر
تسلیت باد
.
.
.
.
.
متاسفانه با خبر شدم
حدود 15-20 روز پیش
عمه بزرگوار زنده یاد سید جوادذاکر

خانم فخرالسادات ذاکری

دیده از جهان فرو بستند
روحشان شاد یادشان گرامی
مصیبت وارده را به خانواده محترمشان و زنده یاد سیدجوادذاکر تسلیت عرض میکنم

شادی روح ایشان و مرحوم سیدجوادذاکر صلوات

ایام محسنیه

گویید به پروانه مگو بال و پرم سوخت
پروانه اگر سوخت پرش،من جگرم سوخت
ای خانه مکن شکوه تو از شعله آتش
پهلو تو مکن شکوه که محسن پسرم سوخت

.

.

.
ایام محسنیه

را خدمت
ساحت مقدس امام زمان (عج)
شیعیان محب اهل بیت
و سید الذاکرین زنده یاد سید جوادذاکر
 تسلیت عرض میکنم

شادی روح زنده یاد سید جواد ذاکر صلوات

شهادت امام محمد باقر(ع).

                 شهادت هفتمین معصوم
                      پنجمین امام
                    سومین ماه بقیع
                  امام محمد باقر (ع)
                            را
             به محضرمقدس امام زمان(عج)
                    محبان آن حضرت
                            و
                 مرحوم سید جواد ذاکر
                 تسلیت عرض میکنیم

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

احادیثی گران بها از امام محمدباقر(ع):
_________________________
فاطمه(س)واجب الاطاعه بود
یعنی اطاعت از آن مخدره بزرگوار واجب بود بر
همه آفریدگان
اعم از پریان
و انسانها
و وحوش
و درندگان
و مرغان
و پیغمبران
و فرشتگان
_____________________________

خداوند به چیزی برتر از تسبیح فاطمه (س)که هرروزه بعد از هر نماز بخوانند عبادت نشده است و
اگر چیزی بهتر از آن بود
رسول خدا(ص) آن را به فاطمه(س) می بخشید
_____________________________
شرم و ایمان چون ریسمانی تافته از دو رشته همواره باهم هستند.
هرگاه یکی از آن دو برود مصاحب او نیز به دنبال او میرود.
_____________________________
خداوند از مردم خواستار دو فضیلت است،
به نعمت اقرار کنند تا بر آن نعمتها بیفزاید
و به گناهان خویش اعتراف نماید تا گناهانش را ببخشد
_____________________________
منبع:کتاب صدوبیست حدیث اثرحجت الاسلام والمسلمین حاج احمدرحمانی همدانی

 

شادی روح مرحوم سیدجوادذاکر صلوات

شهادت جوادالائمه(ع)

---

شهادت نهمین پیشوای مسلمین تسلیت باد

 

برگ سبز امام جوادالائمه (ع)

 مقام: امام نهم شیعیان 

 نام: محمد (ع)

 القاب: جواد ، تقی ، مختار ، منتجب ، قانع ، عالم ،...

 کنیه: ابوجعفر

 پدر آن حضرت: علی (ع)

 مادر آن حضرت: سبیکه یا دُره که امام رضا (ع) ایشان را خیزران (ع)
 نامیدند ( از اهالی نوبه آفریقا نزدیک مصر و از طایفه حضرت ماریه
 قبطیه همسر پیامبر. در مدینه به خاک سپرده شده است. )

 تاریخ ولادت: 10 رجب سال یکصد و نود و پنج هجری

 محل ولادت: مدینه

 تعداد برادران و خواهران: یک خواهر

 تعداد فرزندان: به روایتی 4 پسر و 4 دختر ) ابوالحسن حضرت هادی-
 ابوموسی عمران - ابوجعفر جناب موسی مبرقع که بعد ازحضرت هادی
 فاضلترین فرزند امام بود، سادات رضوی غالبا از ایشان هستند، وی را
 از این لحاظ مبرقع می گفتند که به صورت خود برقع می گذاشت، او
 دارای 6 فرزند بود،در سال 256 هجری از کوفه به قم هجرت کرد،
 در 23 ربیع الاخر سال 296 هجری قمری از دنیا رفت و در قم به
 خاک سپرده شد - ابو احمد حسین - فاطمه - حکیمه خاتون که در سال
 276 هجری قمری وفات یافت و در سامرا به خاک سپرده شد - خدیجه
 خاتون - ام کلثوم . فرزندان امام همگی از حضرت سمانه (س) بودند )

 مدت امامت: 17 سال

 مدت عمر: 25 سال و سه ماه و 12 روز

 تاریخ شهادت: آخر ذیقعده سال دویست و بیست هجری

 قاتل: ام الفضل همسر امام و دختر مامون ( به تحریک عموی خویش،
معتصم ایشان را مسموم نمود )

 محل دفن: کاظمین

 نکاتی درباره آن حضرت: سه روزه بودند که چشم باز کردند و شهادتین
 را سر دادند. هفت ساله بودند که پدر بزرگوارشان به شهادت رسید و
 ایشان به امامت رسیدند. ایشان در زمان حکومت مامون و معتصم
 عباسی مدینه و بغداد زندگی می کردند. پس از حضرت فاطمه زهرا (س)
 در میان چهارده معصوم (ع) کسی که چنین عمر کوتاهی داشته باشد نبوده
 است.

---

شادی روح مرحوم ذاکر صلوات

---