________مداح مظلوم________

سكينه قلب من تويى يا حضرت معصومه (س)
آنگاه كه تشنه عشقم
و بى تابانه سرچشمه وصالى را جستجو مى كنم،
اين حرم امن توست
كه آرامش وصف ناپذير را برايم به ارمغان مى آورد.
آنگاه كه زمانه به رويم چهره درهم مى كشد
و دنيا روى نامردى به سويم مى گشايد
اين آغوش مهربان توست
كه مادرانه به سوى خود فرا مى خواند.
و من عاشق سرگشته ى را بهتر از سراى تو خواهم يافت.
يا مولاتى،
يا حضرت معصومه(س)،
حضور كبريايى توست كه از قم مدينه اى ديگر ساخته است
اما قمى مانند مدينه ملاقات مخفى نگهداشتن مدفن تو را نداشته
و گوهر وجودى تو را در صدف خويش مايه فخرش قرار داده است .

گوهرى كه از درخشش خود
قم را مركز جهان قرار داده است
و آنراتبديل به درى را درهاى بهشت كرده است.
اى سكينه قلب من!
حرمى تو قبله قلب من است
كه من خاكى را به سوى افلاك كشانده
و زنجير تعلق را از پاى عقل من مى گشايد،
حرم تو محل عروج من است
زيراكه دركنار تو ودر جوار توست كه از همه چيز مى گذرم
و عاشق خدا مى شود
و تو تنها منبع بى شائبه تسكين دردها و آلام منى،
درد هايى كه آنها با مهربانى درمان مى كنى
و مشكلاتى كه صبورانه گره از آنها مى گشايى.
اما من هرگز به اميد تمتعات مادى به سوى تو نيامده ام
چرا كه لذت معنوى كه در بر تو خواهم برد
بس شيرين تر از بزرگترين لذات دنيوى است
و اين فقط تجربه ثابت خواهد شد.
اى عشق من،
هنگامى كه شبكه هاى ضريح تو را در آغوش مى گيرم
ديگر زبان در كامم نمى چرخد
و هعمه خواسته هايم از يادم مى رود
شايد اين از عظمت مهر و محبت ولاى تواست
كه بر قلبم مى نشيند
و آنچنان آرامش بر قلبم حكمفرما مى شود
كه همه چيز را فراموش كرده
و مبهوت و مدهوش انى مهر و محبت مى شوم .

چه ميشد اگر
براى هميشه درجوار تو قرار مى گرفتم
و ساكن كوى مهر تو مى شدم
 تا مالامال از عشق الهى مى شوم
و آنگاه دم از بى وجودى و فنا مى زدم .

اى مادر مهربان من
و اى معصومه كيمياى من
تنها چيزى كه از تو خواستارم
شفاعت من است
كه مرا هم
با وجود بى لياقتى ام
در جوار محبان خويش قرار دهي
و از مى وجودى خويش مستم سازى .

يا فاطمه(س) اشفعى لنا فى الجنة