________مداح مظلوم________

_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _  _

بچه بودم یه عکسی و دیدم که خیلی دلرباست
مرید فراوون دار و شفا خونه ی عاشقاست

چشمام گرفتش عکسشو بوونه گرفتم که بابا
اونی که من می خواستمش همین آقاست همین آقاست

پرسیدم از بابام کیه این گنبد کیه طلاست
گفتش:عزیزم،پسرم این گنبد امام رضاست

  سلطان علی موسی رضا
    سلطان علی موسی رضا
      سلطان علی موسی رضا
          سلطان علی موسی رضا

طلای گنبدش مس دل منو طلا میکرد
کبوتر دل منو تو حرامش هوا میکرد

بین خودم تا حرمش توی دلم پل می زدم
همش به عکس خوشگلش با جون و دل زل می زدم

یه ریزه گشته بود دلم برای دیدن آقا
همش میخوندم زیر لب
             دوستت دارم امام رضا
                       دوستت دارم امام رضا
                                دوستت دارم امام رضا
                                         دوستت دارم امام رضا
                                                    دوستت دارم امام رضا
                                             _______________________________________________________________

روز وشبها پياده رفتم تا که به مشهد رسيدم   
                               يه نظر گنبد طلاي رضا رو مشتاقانه ديدم

چي بگم من يک تماشا با دل و با جان من چه کردي
                      اتش اندر خانه دل زد با سرو سامان من چه کرد

آمدم تا صحن وسرايي پر صفا در صفا ديدم        
                         به خدا رضا قسم من هر چه که ديدم رضا ديدم

مردو زن حلقه حلقه باهم نشسته ودل خسته بودند    
                            دل به حلقه حلقه زلف امام هشتم بسته بودند

تا که هستم محو رضا وخراب ومست پيمونه شم     
                         عاشق کاسه هاي زرين وکوچک سقا خونه شم

اگه با چشم دل نبيني ساقي سقا خونه رضاست     
                    مي دوني در کجايي وصحن با صفاي رضا کجاست

اگه يک پيمونه بنوشي تا به ابد ديوونه مي شي      
                                       صحن وساقي وسقا خونه مي شي

کي مي شه کفتر دلم رو با دل تو همبازي کنم         
                                 بشينم پيش کفتراي تو وکبوتر بازي کنم
_______________________________________________________________
       

               سقا خونه امام رضا          ميخونه مستان خداست

       رضا دل و دل ودل و دلبر من            رضا مي و مي و مي و ساغر من

                      کعبه جان گنبد طلا               قبله دل ايوان طلا ست   
________________________________________________________________
برگ سبز امام رضا (ع)
 مقام: امام هشتم شیعیان

 نام: علی (ع)

 القاب: رضا، سراج الله، نورالهدی، رب السریر، رئاب التدبیر، قرة عیت المومنین،
 مکیدة الملحدین، کافی الخلق، کفوالملک، فاضل، صابر، صدیق، وفی، رضی،
 ضامن آهو، قبله هفتم...

  کنیه: ابوالحسن (ابوعلی)

 پدر آن حضرت: موسی (ع)

 مادر آن حضرت: نجمه خاتون ( اهل شمال آفریقا یا مراکش. ایشان را بعد از ولادت
 امام رضا (ع) طاهره نامیدند. وی به نام های ام البنین و تکتم نیز معروف است.
 محل دفن ایشان نیز در مشربه ي ام ابراهيم در مدينة النبي  می باشد )

 تاریخ ولادت: 11 ذیقعده سال یکصد و هشت هجری

 محل ولادت: مدینه

 تعداد برادران و خواهران: 17 برادر و 19 خواهر

 تعداد فرزندان: به روایتی 1 پسر و 1 دختر ( محمد جواد (ع) و فاطمه (س) )

 مدت امامت: 20 سال ( ده سال اول همزمان با حکومت هارون الرشید، پنج سال
 در دوره حکومت امین فرزند هارون، پنج سال آخر معاصر با حکومت مامون )

 مدت عمر: 55 سال

 تاریخ شهادت: آخر صفر سال دویست و سه هجری

 قاتل: مامون ( ایشان را با خورانیدن انگور سمی به شهادت رساند )

 محل دفن: مشهد مقدس( محل شهادت سناباد نوقان از حوالي مشهد مقدس)

 نکاتی درباره آن حضرت: حضرت 35 سال داشتند که پدر بزرگوارشان به شهادت
 رسیدند. امام هفده سال امامت خود را در مدینه به سر بردند. مامون در زمان
 حکومتش برای جلب حمایت شیعیان ومردم امام رضا (ع) را به ایران دعوت نمود
 و پیشنهاد ولایت عهدی را به آن حضرت داد و  بالاخره با پافشاری مامون مجبور به
 پذیرش آن شد. سه سال آخر امامتشان در خراسان حساس ترين دوران زندگي آن
 حضرت بود.
________________________________________________________________
سخنان گهربار امام رضا (ع)

                                 در فضیلت نماز:

1.نماز وسیله تقرب هر فرد متقی به خداوند است،و هر کس بخواهد به خداوند نزدیک گردد باید نماز بخواند.

2.از نماز چهار هزار در گشوده می گردد.

3.علت تشریع نماز:
مردم با خواندن نماز به وحدانیت خداوند اقرار کنند،
دست از شرک و بت پرستی بردارند،
در برابر خداوند با خضوع و خشوع حاضر گردند،
به گناهان خود معترف شوند،
از کرده های خود پشیمان گردند،
برای بزرگ داشت پروردگار هر روز پیشانی خود را بر زمین بگذارند،
همواره دریاد خداوند باشند،و او را فراموش نکنند.
نماز گذار باید خاشع و فروتن باشد،
از خداوند خیر دنیا و آخرت را بخواهد،
همواره در یاد خدا بوده،
زبانش به ذکر پروردگار مشغول باشد،
و در شب و روز خدا را از یاد نبرد.

نماز از این جهت واجب شد که بندگان سید و سرور و خالق و مدبر خود را فراموش نکنند،و در نتیجه گرفتار طغیان و سرکشی نفس نگردند.

نمازگذاران اگر از روی بصیرت در حضور خداوند قیام کنند گرد معاصی و فساد نخواهند رفت.
_____________________________
منابع:کتاب آیین مستان5{آقای مهدی نوری}
      www.divanegan-roghaye.blogfa.com
      www.seyedzaker.blogfa.com
      کتاب اخبار و آثار حضرت امام رضا(ع){استاد دانشمند شیخ عزیزالله عطاردی}

شادی روح مرحوم سیدجوادذاکر صلوات