اعمال ماه ذی القعده

بدانکه این ماه اول ماههای حرام است که حقتعالی در قران مجید ذکر فرموده
و سید بن طاووس روایتی نقل کرده که
ذی القعده محل اجابت دعاست در وقت شدت
و در روز یکشنبه این ماه نمازی بافضیلت بسیار
از رسول خدا (ص) روایت کرده
هر کس آن را بجا آورد
توبه اش مقبول
و گناهش آمرزیده
و حضماء او را در روز قیامت از او راضی شوند
و باایمان بمیرد و دینش گرفته نشود
و قبرش گشاده و نورانی گردد
و والدینش از او راضی گردند
و مغفرت شامل حال والدین او و ذریه ی او گردد
و توسعه ی رزق پیدا کند
و ملک الموت با او در وقت مردن مدارا کند
و به آسانی جان او بیرون شود
و کیفیت آن چنانست که :
در روز یکشنبه :
غسل کند
و وضو بگیرد
و چهار رکعت نماز گذارد
و در هر رکعت
حمد یک مرتبه،
قل هو الله احد سه مرتبه
و معوذتین یک مرتبه
پس استغفار کند هفتاد مرتبه
و ختم کند استغفار را به لا حول و لا قوه الا بالله العلی العظیم
پس بگوید یا عزیز یا غفار اغفرلی ذونوبی و ذنوب جمیع المومنین و المومنات فانه لا یغفر الذنوب الا انت
ظاهر آن است که این استغفار مذکور و دعای بعد را بعد از نماز باید بجا آورد
و بدانکه روایت شده که
هر کس در یکی از ماههای حرام سه روز متوالی که:پنجشنبه،جمعه،شنبه باشد روزه بدارد ثواب نهصد سال عبادت برای او نوشته شود
و شیخ اجل علی بن ابراهیم قمی فرموده که در ماههای حرام گناهان مضاعف میشود و همچنین حسنات
روز یازدهم :
سنه 148 روز ولادت با سعادت حضرت امام رضا علیه السلام
شب پانزدهم :
شب مبارکی است
خداوند نظر رحمت میفرماید:
بر بندگان مومنین خود و کسی که در این شب به طاعت حق تعالی مشغول باشد از برای او باشد اجر صد نفر سائح یعنی روزه دار،ملازم مسجد که معصیت نکرده باشد خدا را طرفه العینی
چنانکه در روایت نبوی است پس این شب را مغتنم شمار و مشغول کن خود را به طاعت و عبادت و عبادت و نماز و طلب حاجات از خدا
همانا روایت شده که
هر کس که سئوال کند در این شب حاجتی از خداوند متعال به او عطا خواهد شد
روز بیست و سوم :
سنه 203 به قولی شهادت امام رضا(ع) واقع شده و زیارت آن حضرت از نزدیک و دور سنت است
قال السید بن طاوس فی القبال و رایت فی بعض تصانیف اصحابنا العجم رضوان الله علیهم انه یستحب ان یزار مولینا الرضا علیه السلام یوم ثالث و عشرین من ذی القعده من قرب اوبعد ببعض زیارته المعروفه اوبما یکون کالزیاره من الروایه بذالک
شب بیست و پنجم :
شب دحوالارض است ( یعنی پهن شدن زمین از زیر خانه ی کعبه بر روی آب )
و از لیالی شریفه است که رحمت خدا در آن نازل میشود
و قیام به عبادت در آن اجر بسیار دارد
و از حسن بن علی وشا روایت است که گفت من کودک بودم که با پدرم در خدمت امام رضا(ع) شام خوردیم در شب بیست و پنجم ماه ذی القعده
پس فرمود
که امشب حضرت ابراهیم(ع) و حضرت عیسی(ع) متولد شده اند
و زمین از زیر کعبه پهن شده اند
پس هر که روزش را روزه بدارد چنان است که شصت ماه روزه داشته باشد
وبروایت دیگر است که فرمود
در این روز حضرت قائم(ع) قیام خواهد نمود.
روز بیست و پنجم :
روز دحوالارض و یکی از آن چهار روز است که در تمام سال بفضیلت روزه ممتاز اوست
در روایت روزه اش مثل روزه ی هفتاد سال است
و در روایت دیگر کفاره ی هفتاد سال است
و هر که این روز را روزه بدارد
و شب را به عبادت به سر آورد
از برای عبادت صد سال نوشته شد
و از برای روزه دار این روز هر چه در میان آسمان و زمین است استغفار کند
و این روزی است که رحمت خدا در آن منتشر گردیده
و از برای عبادت و اجتماع به ذکر خدا،
در این روز اجر بسیاری است
و از برای این روز به غیر از روزه و عبادت و ذکر خدا وغسل دو عمل وارد است :
اول نمازی که در کتب شیعه قممین روایت شده
و آن دو رکعت است
در وقت چاشت
در هر رکعت بعد از حمد پنج مرتبه سوره ی والشمس بخواند
و بعد از سلام نماز بخواند لا حول و لا قوه الا با لله العلی العظیم
پس دعا کند
و بخواند: یا مقیل العثرات اقلنی عثرتی یا مجیب الدعوات اجب دعوتی یا سامع الاصوات اسمع صوتی و ارحمنی و تجاوز عن سیئاتی و ما عندی یا ذاالجلال و الاکرام
شادی روح ((مرحوم سید جواد ذاکر)) پرچم دار سبک شور صلوات