ولادت امام جواد الائمه(ع) 89
می آیـــــــد عیــــســــــای زمـــــــان
که از انفاس سبحانی‌اش، مردگانِ جهل، به زندگانی جاویدِ معرفت خواهند رسید
تولد خجسته حضرت امام محمد تقی جواد الائمه (ع) مبارک باد
اى پسر شیر خدا یا جـــــــــــواد نور دو چشمان رضا یا جـــــــــواد
هر كه تو را راهبر خویش جست شك نبود هست به راهـى درست
امام الهدى
امشب بر دامن پاک خیزران ستاره می‌بارد و بر لبان پر مهر رضا علیه السلام لبخند رضایت میهمان می‌شود.
خوشا به حال اهل زمین که خداوند به یمن چشمان منتظر ثامن‌الحجج، دلهایشان را میزبان قدم‌های پربرکت حجتی دیگر ساخته است.
امـام الهـدى یــا جـــوادالائمــه.........
ولـی خـدا یـا جـــواد الائــمـه............
سپهر کرم، ابـر رحـمت، یمّ جود............
مــحیـط سـا یــا جـوادالائـمـه..................
سماوایتان راست مدح تو بر لب.................
به صبح و مسا یا جواد الائمه.................
چه مولود مبارکى! پدرش اسوه کرامت و عالم آل محمد(ص) و مادرش بانوی جلیله‌ای که پیامبر خدا بر او درود فرستاده است. مبارک باد بر محبان خاندان ولا، میلاد پربرکت حجت نهم، مظهر طهارت و تقوا،پیشوای جود و سخا، حضرت جواد الائمه(ع)!
در کتاب‌های روایی نقل شده است که در شب ولادت امام محمدتقى، پدرش امام رضا (ع) تا صبح کنار گهواره پسرش نشست و با او سخن گفت. گویا اسرار الهی را به گوش جان او می‌رساند.
همچنین در شأن فرزند یگانه‌اش فرمود:
حق‌تعالی به من فرزندی عطا کرده است که شبیه به موسی بن عمران است که دریاها را شکافت و نظیر عیسی بن مریم علی نبینا و آله و علیه السلام است که حق‌تعالی مادر او را مقدس گرداند و او را طاهر و مطهر آفرید.
رواست در چنین شب خجسته‌اى، به برکت قدوم دردانه علی‌بن‌موسی الرضا ع، شاپرکهای احساس و تبریک را به آستان آفتابی پدرش روانه کنیم. بی‌شک دلی که در شادی اهل‌بیت شریک باشد،از بوستان پربرکت ولی نعمت خویش بی‌بهره نخواهد ماند.
رضـا گشتـه ثـنا خوانش جهان در تحت فرمانش
همه جان‌ها به قربانش عــزیــز جــان مـا آمــد
در دوران کودکی به مقام امامت رسید؛ همچون یحیی ع که در کودکی به پیامبری برانگیخته شد و چون عیسی ع که در گهواره لب به حکمت و انذار خلایق گشود. چنان از نور الهی سرشار بود که همگان را شیفته و مسحور خود می‌ساخت و چنان چشمه علم و کمال و بخشش و زهد در وجودش می‌جوشید، که دوست و دشمن را به اعتراف و تسلیم می‌کشاند.
ابن هجر هیثمی درباره امام جواد ع می‌گوید: «مأمون او را به دامادی انتخاب کرد؛ زیرا با وجود کمی سن از نظر علم و آگاهی و حلم، بر همه دانشمندان برتری داشت».
در سخاوت و جود، چون آفتاب می‌درخشید، آن‌گونه که هرکس از ایشان درخواستی داشت، بی‌بهره و دست‌خالی بازنمی‌گشت.
با این‌همه فرمود: «عِزُّ الْمُؤمِنِ غِناهُ عَنِ النّاسِ؛ عزت مؤمن در بی‌نیازی او از مردم است».
مـنـم خــاک پــای جــــواد الائــمه گـدایــم گـــدای جـــواد الائـمــه
زجودش چه گویم چه‌ها می‌کند او هر آنچه بخواهی عطا می‌کند او
یقیـن حـاجتــت را روا می‌‌کنــد او عـطا بر غنـی و گدا می‌کند او
این وبلاگ کاری است